Zespół parkowo - pałacowy Bylickich w Żyznowie
Zespół parkowo - pałacowy Bylickich w Żyznowie - wybudowany na resztkach XVI w. drewnianego dworu, w stylu neoklasycystycznym w XIX w. przez rodzinę Łempickich. Na przestrzeni lat właścicielami pałacu byli: Jabłonowscy, Łempiccy, Straszewscy. Ostatnim właścicielem posiadłości był Stanisław Bylicki, który nabył dwór od hrabiego Witolda Łosia. W skład zespołu wchodzą: pałac, budynek gospodarczy (dawne stajnie), budynki mieszkalne oraz park założony przed 1877 r. przez właścicielkę Żyznowa - Marię Straszewską. Do dzisiaj można podziwiać m.in. aleje kasztanową i lipową oraz dwa dęby mające około 150 lat, sosny kanadyjskie, graby i akacje. Wśród drzew i krzewów widnieją jeszcze tu i ówdzie kamienne posągi i rzeźby. Do dziś przetrwał też prostokątny staw z wyspą. Od strony parku pałac zdobi piękna kolumnada z korynckimi kapitelami. Całość zespołu otacza potok Bonarówka oraz rzeka Stobnica. W czasie II Wojny Światowej w pałacu znajdował się szpital wojskowy dla żołnierzy rosyjskich, przywożonych z frontu przebiegającego koło Gogołowa. Okres powojenny to zmiany przeznaczenia pałacu. Znajdował się tu szpital przeciwgruźliczy i sanatorium. W drugiej połowie 1949 r. pałac został przejęty przez Kuratorium Okręgu Szkolnego Rzeszowskiego z zamiarem utworzenia w nim Państwowego Domu Dziecka. Powstał on na przełomie 1949/1950r. i istnieje do dziś. W miejscu, gdzie była stajnia, został wybudowany Dom Ludowy. Zdjęcie: Bartłomiej Bara.